حساب کاربری
زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
لینک کوتاه
اهانت (قرآن)
از عناوین و موضوعات مطرح شده در
آیات قرآن
، «اهانت» است.
فهرست مندرجات
۱ - معنی اهانت
۲ - عناوین مرتبط
۳ - پانویس
۴ - منبع
۱ - معنی اهانت
اهانت به معناى سبک شمردن و تحقير است.
[۱]
ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج۱۳، ص۴۳۸.
در اين عنوان آیاتی معرفی میشوند که در آنها از مشتقّات «هون» و از جملاتى مانند: «و طعنوا فى دينكم»، «إنّ شرّ الدوّاب»، «و لاتسبّوا الّذين» و ... استفاده شده است.
۲ - عناوین مرتبط
اهانت به اسلام (قرآن)
،
اهانت به بلعم باعورا (قرآن)
،
اهانت به پیروان نوح (قرآن)
،
اهانت به فاقدان تعقل (قرآن)
،
اهانت به جهنمیان (قرآن)
،
اهانت به خدا (قرآن)
،
اهانت به شقاوتمندان (قرآن)
،
اهانت به صالح (قرآن)
،
اهانت به ظالمان (قرآن)
،
اهانت به عالمان بیعمل (قرآن)
،
اهانت به عالمان دنیاطلب (قرآن)
،
اهانت به علمای اهل کتاب (قرآن)
،
اهانت به فقیران (قرآن)
،
اهانت به کافران (قرآن)
،
اهانت به گناهکاران (قرآن)
،
اهانت به معترضان تغییر قبله (قرآن)
،
اهانت به محمد (قرآن)
،
اهانت به مشرکان (قرآن)
،
اهانت به معبودان مشرکان (قرآن)
،
اهانت به منافقان (قرآن)
،
اهانت به مؤمنان (قرآن)
،
اهانت به نوح (قرآن)
،
اهانت به والدین (قرآن)
،
اهانت به هود (قرآن)
،
اهانت به یتیم (قرآن)
،
اهانت به یعقوب (قرآن)
،
اهانتهای ابراهیم (قرآن)
،
اهانتهای اشراف (قرآن)
،
اهانتهای تکذیبکنندگان (قرآن)
،
اهانتهای خدا (قرآن)
،
اهانتهای فرزندان (قرآن)
،
اهانتهای قوم نوح (قرآن)
،
اهانتهای کافران (قرآن)
،
اهانتهای مشرکان (قرآن)
،
اهانتهای منافقان (قرآن)
،
اهانتهای یهود (قرآن)
.
۳ - پانویس
۱.
↑
ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج۱۳، ص۴۳۸.
۴ - منبع
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۵، ص۳۲۴، برگرفته از مقاله «اهانت».
ردههای این صفحه :
اهانت
|
موضوعات قرآنی
آخرین نظرات